Την Λέξη

Ατάκα:
"Άπαυστος έρως της δόξης του Κυρίου"
-Γιώργου-
και μετά "λόγος άφθονος"
-από στόματα σάπια-
κι ακόμη "ζήλος άκακος"
-σαν πρόβατο επί σφαγήν-
για να είναι η ψυχή καθαρή
-σαν τάφος-
Με κάτι τέτοιες ακατάπαυστες προσευχές
ζητούσαν μεσιτεία
για λίγο φως
εκεί που φύτρωνε μονάχα νύχτα.


Ατάκα άστατη
στα χείλια άπειρου υποκριτή
που μπερδεύει το ψέμα με το ψεύδος
φράση που δεν ξέρει
αν θέλει ή αν ποθεί
πάνω σε μια ακατάστατη σκηνή
γεμάτη έπιπλα από άλλα έργα
ίδια με ζωή ξοδεμένη
σε τηλέφονα
και δίχτυα επικοινωνιών.


Ατάκα άσχετη που την πετάς
για να ξεφύγεις από λαβυρίνθους αγάπης
σα χαλικάκι που θα σου θυμίζει το δρόμο
μπας και χαθείς μέσα στον ίδιο σου τον πόθο
και συναντήσεις άοπλος
έναν Μινώταυρο που πεθαίνει
από ακατάσχετη εγωρραγία.